Əli Şəriətinin fikrincə, din heç vaxt dinsizliklə mübarizə aparmayıb. Dinin qarşısında yalnız bir qüvvə dayanıb: Din. Bəli, müasir dünyanın ziyalıları düz deyir: din inkişafın qarşısını alır, insanları cəhalətə sürükləyir, mədəniyyətin çiçəklənməsinə mane olur. Amma hansı din? Durğunluğa haqq qazandıran və uyuşduran din. Bu dinin liderləri faktiki vəziyyəti qoruyub saxlamaq üçün dini öz istədikləri kimi yozur, xalqın düşdüyü acınacaqlı vəziyyətə don geyindirmək, onlara bəxş olunan nemətləri ədalətsiz şəkildə bölüşdürmək üçün dindən sui-istifadə edirlər. Bəs bu “tiryək dini”nin qarşısında hansı din dayanır? Azadlıq dini! Məhz bu din bütün maddi və mənəvi istismar amillərini məhv edərək insanları oyandırır, onlara hərəkət, şüur, özünüdərk və bütün mənalarda inkişaf bəxş edir